Jounc-marin
Juncus maritimus
Juncaceae
Nom en français : Jonc maritime.
Descripcioun :Lou jounc-marin trachis dins li prado salado pas liuen de la mar. Li tijo soun pounchudo mai pas tant que li dóu jounc-pounchu, emai d'acò fai pas de mato, mai a uno souco rebaladisso que douno de coulounìo aloungado. L'enflourejado èi peréu mens sarrado. Apoundèn que li tepalo soun verdo à la flourido emé de fielat d'estamino courtet.
Usanço :Lou jounc-marin servié, à tèms passa, pèr faire de fiò e peréu, bagna dins la graisso, pèr faire lume.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 100 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Mar
- Palun
- Sansouiro
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Juncus maritimus Lam., 1794
Pirolo(-à-uno-flour)
Moneses uniflora
Ericaceae
Nom en français : Pirole à une fleur.
Descripcioun :Aquelo pirolo trachis en coulounìo souto li pin e li sapiniero de mountagno. Li fueio, basalo, soun un pau roundo, entiero e dentado em'un long pecou, rèston dóu tèms de l'ivèr. Coume soun noum lou dis, fai uno souleto flour, aquelo èi plato e sènt qu'embaumo. Coumpara emé li pirolo di gènre Orthilia e Pyrola.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Moneses
Famiho : Ericaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Pinedo
- Sapiniero
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Moneses uniflora (L.) A.Gray, 1848